به نقل از «جماران»

ماجرای برج کج ارگ کریم خان و چند آجرخالی

تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۵۳۴۹۶

این گفته سیامک بصیری کارشناس فنی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس است.
به گزارش خبرنگار ما این روزها با نزدیک شدن به ارگ کریم خانی شیراز و دیدن برج کج این بنای دوره زندیه می توان جای خالی چند آجر را به وضوح دید که این موضوع نگرانی و اعتراض تنی چند از فعالین حوزه میراث فرهنگی را به دنبال داشت، چرا که چهره تاریخی این برج با خالی شدن آجرها مخدوش شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما آنطور که بصیری معتقد است برداشت آجرها امری ضروری بوده و به محض به پایان رسیدن بررسی ها و پژوهش های فنی دوباره در محل قرار می گیرند.
کارشناس فنی اداره کل میراث فرهنگی فارس با بیان اینکه برای مشخص کردن میزان تغییرات و تخریب احتمالی برج و اندازه گیری ترک ها این آجرها از بدنه بنا جدا شده ، افزود: در واقع این اقدام نمونه برداری از آثار است که در بناهای تاریخی کاری متداول می باشد.
بصری اضافه کرد: برج ضلع جنوب شرقی ارگ کریم خانی سال ها قبل دچار انحراف شد و حدود 20 سال قبل وضعیت آن تثبیت شد اما بررسی وضعیت ایستایی این اثر تاریخی به صورت سالانه انجام می شود.
وی با تاکید بر اینکه وضعیت این برج کج 250 ساله نگران کننده نیست، گفت: حدود 20 سال قبل مقاوم سازی بنا صورت گرفته است و در این مدت هم تغییراتی چون حرکت احتمالی پی و یا انحراف بیشتر رخ نداده و جای نگرانی نیست.
کارشناس فنی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس در ادامه با اشاره به اینکه برج ضلع شرقی ارگ حدود 30درجه انحراف دارد، افزود: از دلایل این انحراف می توان به نشست پی بنا با گذشت زمان و سطح بالای آب های زیرزمینی اشاره کرد.
در ادامه این گفت و گو همت محمدی مدیر مجموعه فرهنگی ارگ کریم خان نیز به خبرنگار ما گفت: برداشت چند آجر از این اثر تاریخی جنبه مرمتی و حفاظتی داشته که به زودی در محل نصب خواهد شد. وی بر لزوم اقدامات حفاظتی به شیوه های جدید و طبق استانداردهای جهانی تاکید کرد و افزود: خوشبختانه جای نگرانی نیست و حال ارگ کریم خانی خوب است.
محمدی در ادامه به بسته شدن یکی از پرونده های مرمت در این بنا اشاره کرد و گفت: کارگاه مرمت قسمت هایی از حیاط خلوت ضلع شمالی ارگ به پایان رسیده است و کارگاه مرمت شاه نشین ضلع جنوبی بنا نیز در حال انجام است که به زودی به اتمام خواهد رسید.
به گزارش خبرنگار ما ارگ کریمخان که با نام زندان کریمخان نیز شناخته میشود، در سال ۱۱۰۸ هجری قمری و به دستور کریمخان زند، در شیراز ساخته شد.
این بنا که از برجستهترین آثار معماری دوران زندیه به شمار میرود، هرساله گردشگران بسیاری را به خود جذب میکند.
کریمخان از بهترین معماران و هنرمندان آن زمان برای ساخت آن دعوت کرد و بهترین مصالح را نیز فراهم آورد تا آنها در مدت زمان کوتاهی این بنای زیبا را بسازند. در دورههای مختلف این ارگ کاربردهای متفاوتی داشته است. در دوره زندیه محل زندگی پادشاه بوده، در دوره قاجاریه از آن به عنوان محل زندگی فرمانروایان محلی استفاده میشد و در زمان سلطنت پهلوی نیز به زندان تبدیل شد.
این بنای چهارهزارمتری دارای ۴ دیوار بسیار بلند ۱۲ متری است که با ۴ برج آجری دایرهای شکل با ارتفاع ۱۴ متر و با زاویهی ۹۰ درجه به هم متصل شدهاند. عمده مصالح به کار رفته در این بنا از سنگ و گچ است. تمامی دیوارهای ۱۲ متری اطراف، دارای ضخامت ۳ متری در پایین و ۲.۸ متری در قسمتهای بالایی هستند. طراحی این بنا در واقع هم مسکونی و هم نظامی است. دیوارهای محکم و بسیار مرتفع بیرونی با جانپناههایی در قسمتهای بالایی دیوار که برای استقرار سربازان و تیراندازی در هنگام جنگ از آن استفاده میشد و همچنین خندقی که سابقا در بیرون از آن کنده شده بود نیز گواه این امر است.
شکل کلی این بنا یک ذوزنقه ناقص است که گفته میشود علت این امر این بوده که در هنگام ساخت آن به این نتیجه رسیدهاند که خاک شمال غربی برای ایجاد برجی با این عظمت نامناسب است و امکان نشست کردن دارد، پس کمی بنا را به سمت غرب کشیدند.
برجهای اطراف ارگ دارای سه طبقه مجزا هستند که پلههای مدور برای رفت و آمد در آنها تعبیه شده است . در طبقات نیز دو اتاق وجود دارد که یکی جهت استراحت سربازان و دیگری برای نگهداری اسلحه
بوده است.
قسمتهای مسکونی ارگ در ضلعهای شمالی، غربی و جنوبی واقع شده که هر کدام دارای یک ایوان با دو ستون سنگی (البته در زمان قاجاریه ستونهای سنگی ایوانهای غربی و جنوبی با ستونهای جنوبی جایگزین شدند) و شش اتاق مسکونی در دو سمت هستند که با مقرنس و تزییناتی مشابه تزیین شدهاند.
در جلوی هر ایوان نیز حوض چهارگوشی قرار دارد که آب موجود در آن از قنات رکنآباد که به رکنی معروف بوده است، تامین میشد، اما با از بین رفتن قنات، سیستم آبرسانی نیز از بین رفته است. این آب از لحاظ املاح معدنی در شیراز بهترین نمونه به شمار میرفتهاست.
نکته جالبتوجه این است که تمامی اتاقها از درون ساختمان به هم متصل هستند. به علاوه ارگ دارای
شاه نشینهایی در ضلعهای مختلف و با کاربردهای متفاوت است، یکی شاهنشین شمالی که مناسب زمستان است و دیگری شاهنشین اصلی در ضلع غربی با یک حوض بزرگ
روبه روی آن که کاربردی تابستانه دارد . شاهنشین غربی برای تمام فصول است.این بنا در سال ۱۳۵۱با شماره ۹۱۸ به ثبت ملی رسیده است.

 

46

منبع: جماران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۵۳۴۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماجرای بدن رنجور سردار آزمون چیست؟

‌سردار آزمون، ستاره ایرانی این روز‌های باشگاه رم، رفته‌رفته به پایان قرارداد قرضی‌اش با این باشگاه ایتالیایی نزدیک می‌شود و از همین حالا معادلات آینده او در حال بررسی است. سردار، بازیکن باشگاه لورکوزن آلمان است، ولی از آنجایی که ژابی آلونسو، سرمربی اسپانیایی این تیم، علاقه چندانی به حفظ آزمون نداشت، تصمیم گرفت این بازیکن ایرانی را مشروط به تیم دیگری قرض دهد. مشروط به این دلیل که سردار تا سال ۲۰۲۷ با این باشگاه آلمانی قرارداد دارد و اگر تیمی او را می‌خواهد، باید رقم مدنظر لورکوزن را فراهم کند.

درباره سردار آزمون شرایط روشن است. لورکوزن او را به باشگاه رم در ایتالیا به مدت یک سال قرض داده است. در قرارداد منعقد‌شده بین طرفین، عنوان شده اگر در پایان یک سال، رم خواهان به خدمت گرفتن همیشگی سردار آزمون باشد، باید رقم ۱۲ میلیون یورو به باشگاه لورکوزن بپردازد. اینجا مسئله دردسرساز شده است. لورکوزن چند وقتی بود می‌خواست سردار آزمون را از زنیت به خدمت بگیرد. باشگاه روسی حاضر نمی‌شد سردار آزمون را با رقمی کمتر از ۲۰ میلیون یورو بفروشد. لورکوزن، ولی حاضر به پرداخت چنین رقمی برای این مهاجم ایرانی نبود. به این ترتیب، سردار قراردادش را با زنیت تمدید نکرد تا در آخرین فصل حضورش در روسیه بتواند به‌عنوان بازیکن آزاد، زنیت را ترک کرده و به هر باشگاهی که دوست دارد، برود.

لورکوزن، ولی در میانه‌های همان فصل به مهاجمی جدید احساس نیاز پیدا کرد و از این‌رو در توافقی با مسئولان باشگاه زنیت و از آنجا که فقط شش ماه به پایان قرارداد سردار مانده بود، با ۲.۵ میلیون یورو این ستاره ایرانی را خرید. سردار دقیقا از زمانی که به لورکوزن پیوست مصدوم بود و مدت‌ها طول کشید تا بتواند اولین بازی‌اش را برای این باشگاه آلمانی انجام دهد.

پس در وهله نخست، لورکوزن سردار آزمون مصدوم را با ۲.۵ میلیون یورو به آلمان کشاند. سردار در لورکوزن چندان خوش‌شانس نبود؛ علاوه بر مصدومیت، سرمربی تیم هم تغییر کرد تا نوبت به حضور ژابی آلونسو برسد. آلونسو، اما از همان روز نخست نشان داد چندان اعتقادی به این بازیکن ایرانی ندارد؛ چراکه با وجود درخشش سردار در زمان‌های اندکی که به بازی گرفته می‌شد، باز هم حاضر نبود او را در دیدار‌های بعدی در ترکیب اصلی بگذارد.

چنین شد که سردار برای حفظ آمادگی به پیشنهاداتی که به دستش می‌رسید، فکر می‌کرد. در برهه‌ای حتی او آماده حضور در باشگاه مارسی فرانسه هم شد، ولی در نهایت آن انتقال هم انجام نشد تا اینکه در ابتدای همین فصل، پیشنهاد جذاب‌تری به دستش رسید؛ انتقال قرضی به باشگاه رم. این یکی به قدر کافی وسوسه‌کننده بود. رم با ژوزه مورینیو، تیم جذابی به نظر می‌رسید؛ آن‌ها در آخرین روز‌های نقل‌و‌انتقالات از خرید مهاجم نامی بازمانده بودند و سردار آزمون گزینه بسیار مناسبی برایشان محسوب می‌شد.

سردار با علم به اینکه رم به مهاجم نیاز دارد و فرصت بازی بیشتری در مقایسه با لورکوزن نصیبش می‌شود، راهی پایتخت ایتالیا شد. آن زمان، هواداران رمی استقبال خوبی از سردار ایرانی نداشتند و حتی از تصمیم مورینیو انتقاد می‌کردند. مشکل اصلی، ولی نه نارضایتی هواداران، بلکه بخت بد سردار بود؛ رم در آخرین ساعات بازمانده تا بسته‌شدن پنجره نقل‌و‌انتقالات توانست روملو لوکاکو را راضی کند و به خدمت بگیرد. به همین سادگی، سردار آزمونی که یکی از بخت‌های اصلی رم برای حضور در پیشانی خط حمله بود، با ورود لوکاکو به نیمکت دوخته شد.

به غیر از بخت بد، بدن رنجور سردار آزمون هم مزید بر علت شد؛ او علاوه بر روز‌های پرشماری که در لورکوزن به دلیل مصدومیت از دست داد، در رم هم روز‌های مشابهی تجربه کرد تا رفته‌رفته از تفکرات سرمربی برای حضور در ترکیب اصلی دور شود. بعد‌ها اتفاق بدتری هم رخ داد و ژوزه مورینیو که سردار آزمون را خریده بود (ولی چندان از او استفاده نمی‌کرد) از کار برکنار شد تا نوبت به دنیله دروسی برسد؛ یک مربی جدید با تفکراتی جدیدتر، ولی رفتاری مشابه با سردار آزمون.

سردار نه در عصر مورینیو و نه در عصر دروسی فرصتی برای درخشیدن آنچنانی در ترکیب رم به دست نیاورده است. نتیجه را می‌توان به لحاظ آماری هم مورد بررسی قرار داد. این ستاره ایرانی از ۳۴ هفته کنونی در سری A در ۲۵ بازی در فهرست نهایی گنجانده شده که از این تعداد فقط در ۲۰ بازی به زمین فرستاده شده است. نکته نگران‌کننده دقایق اندکی است که سردار بازی کرده است. او در ۲۰ مسابقه فقط سه بازی را در ترکیب اصلی حضور داشته و بقیه را به‌عنوان بازیکن ذخیره به میدان رفته است. در این مدت هم فقط سه بار گل‌زنی کرده و دو بار پاس گل داده است. میانگین زمانی هر ۱۷۵ دقیقه یک گل برای سردار در لیگ، باعث شده تا حالا رمی‌ها نسبت به خواستن او یا دائمی‌کردن قراردادش تردید داشته باشند.

البته آن‌ها از داشتن این بازیکن ایرانی راضی هستند، ولی اعتقادشان بر این است که سردار آزمون با کارنامه‌ای که از خود به‌جا گذاشته، ارزش پرداخت ۱۲ میلیون یورو را ندارد. به این ترتیب، اگر لورکوزن از خواسته‌اش برای فروش سردار آزمون با چنین رقمی عدول نکند، آن‌وقت این بازیکن ایرانی باید دوباره به آلمان برگردد، اما از آنجا که آلونسو هم سبک سردار آزمون را چندان نمی‌پسندد، پس احتمالا او دوباره باید به تیم دیگری قرض داده شود. البته که اگر لورکوزن حاضر شود رقم فروش سردار را پایین بیاورد، شاید او باشگاه جدیدتری هم پیدا کند.

سردار همین روز‌ها در فوتبال اروپا مشتری دارد، ولی بیش از داستان رقم و ارزش مالی این بازیکن، به نظر می‌رسد مصدومیت‌های مکرر، مانعی برای محقق‌شدن خواسته‌هایش در فوتبال اروپا شده است. در این فصل در لیگ، او چهار بازی را به دلیل مصدومیت و پنج بازی را به دلیل حضور در اردوی تیم ملی از دست داده است. فصل قبلش در لورکوزن هفت بازی متوالی را به دلیل مصدومیت از دست داده بود و یک فصل قبل‌تر نیز که در نیم‌فصل دوم به این تیم آلمانی پیوست، در یک نیم‌فصل فقط پنج بازی را به دلیل مصدومیت در ترکیب قرار نگرفت.

هرچند این آمار فقط مربوط به بازی‌های لیگ است، اما همین تعداد هم مشخص می‌کند که سردار باید فکری هم به حال بدن رنجورش در فوتبال اروپا کند.